Vandaag deel twee in de serie "Engeland", waarin ik verslag doe van het culinaire gedeelte van onze reis naar Engeland.
Deel één vindt je hier, daarin besprak ik al kort het eten in de pub. Hier volgt meer over dat typische Engelse verschijnsel.
Eerst nog even over dat pubeten. Want zoals gezegd is het dat in een beetje pub prima voor elkaar. Vooral degelijke zaken, zoals pies (ovenschotels met vlees of vis, afgedekt met aardappelpuree of bladerdeeg) en 's middags bijvoorbeeld een goede gevulde
ploughman's lunch: vleeswaren of kaas met brood, pickles, een appel en sla.
 |
| "Ploughman's "- Lunch voor de veldwerker |
Het fenomeen
gastropub is helemaal
hot; hier komen de
chefs terecht die eigenlijk helemaal geen zin hebben in een poepiechique
restaurant met de bediening die net zo stijf gestreken is als de
tafellakens. Gewoon erg goed eten met vaak een heel sterke link met de
regio, maar soms zeker met invloeden van buitenaf:
 |
| Heek met chorizo en bonen (Church House Inn, Marldon) |
Maar uiteindelijk draait het in een pub natuurlijk vooral om één ding; het bier. Wij bezochten alleen pubs met een mooie bierkeus, en dan vooral pubs die goed scoorden bij de
CAMRA - de Campaign for Real Ale. Die organisatie is een beetje vergelijkbaar met onze
PINT, maar dit gaat toch meer over het specifieke product "real ale". Zij zien dit als een bier dat hergist op het vat van waaruit het wordt geserveerd, zonder verdere CO2 of stikstoftoevoeging voor de 'prik'. Het bier vraagt dus nog aandacht van de
publican, en dat betekent dat je bij een betere pub dus beter bier krijgt.
Een real ale (of cask ale) wordt in de regel in de kelder bewaard en met de hand omhoog gepompt. En ja, dat resulteert dus in een bier dat voor veel Nederlanders als "lauw" en "zonder prik" overkomt. Maar het valt ook echt niet bij alle Britten in de smaak - een stamgast van onze favoriete pub omschreef het biertje dat hij mij aanbod als "like drinking from a puddle". Zelf dronk hij met plezier zijn pint Grolsch - tot aan de rand gevuld, met nauwelijks 3 milimeter schuim, dat dan weer wel.
Als je echter wel gecharmeerd van een real ale dan kun je je hart ophalen. De hogere temperatuur (en die is echt niet lauw te noemen) en het veel lagere koolzuurgehalte maken de smaak veel voller. De bieren zijn in de regel stevig gehopt en en niet te zwaar - het begint al bij een procent of drie en loopt niet vaak verder op dan 5,5%. En dat is maar goed ook, want als man kun je eigenlijk niet anders dan een pint (ongeveer een halve liter) bestellen.
 |
| De Crown & Trumpet, Broadway |
De pub heeft vaak een stuk of vier cask ales en, afhankelijk van de streek, soms ook nog cider of
scrumpy (een zwaardere, zoetere versie met vaak kruiden) aan de pomp. Daarnaast is er meestal een verrassend aantal bekende merken pils. Je zou toch zeggen dat het een fabrieksbierdrinker niet zoveel uitmaakt wat hij drinkt, maar de pub waar wij het meest zijn geweest schonk naast Grolsch ook Carlsberg, Becks en Becks's Vier (4%, 4 graden). En dat zagen we dus vaker - vier tot zes verschillende soorten pils, en geen van alleen Engels. Tot slot biedt de pub vaak óók nog twee of drie Engelse bieren aan die van een grote brouwerij komen, zoals Guinness of Murphy's. Die worden ook koud geschonken.
 |
| De bar (Foto: Church House Inn) |
Uiteraard hebben wij ons aan de pils en Guinness niet gewaagd - er was immers wel wat lekkerders te drinken! Het viel op dat de verschillende bierstijlen aardig in elkaar overliepen. In de regel waren er vaak
milds (zacht, weinig hop, weinig alcohol),
bitters (hoppig, blond tot bruin, 3-5%) en
pale ales (vaak amberkleurig, meestal ietsje zoeter). Porters of stouts ben ik als real ale niet tegengekomen. Echt zoete bieren kwamen we ook niet tegen.
Het eerste bier dat we dronken was een
Adnams' Ghost Ship - een IPA, dus stevig hoppig en lekker bitter. Ook dronken we bieren van de Otter brewery en de Dartmoor Brewery uit Devon, en van Hook Norton uit de Cotswolds. Het "Diamond Gold" bier was speciaal gebrouwen door de
Stanway Brewery voor de Jubilee (de koningin was tijdens ons bezoek 60 jaar aan de macht) en beviel ons uitstekend- een fris, citrusachtige hopsmaak.
Het moge dus duidelijk zijn - liefhebbers van het echte werk, de real ale, kunnen hun hart ophalen in Engeland. De bieren hebben nog een echte, eigen identiteit en bovenal - ze zijn elders niet zo lekker te krijgen want op vat komen ze Engeland niet uit. Een verblijf in Engeland is dus alleen al daarom aan te raden, en zo gek is dus het zoekfilter "Close to a pub" niet bij de zoekpagina's voor cottages...
We kunnen uit eigen ervaring de volgende pubs van harte aanraden:
De
Abingdom Arms nabij Oxford
Crown & Trumpet, Broadway - een prima pub met prima eten voor gunstige prijzen
Church House Inn, Marldon - een fantastische pub met ontzettend goed eten
Volgende keer meer over Engeland!
