dinsdag 25 oktober 2011

Familierecept: gehaktbrood


Sommige geuren en dus ook smaken brengen je in één keer terug naar het verleden. Dat doet voor mij dit gerecht ook. Wanneer ik het ook maak, ik ben meteen weer jaren terug, op wintervakantie met mijn ouders in de Franse Jura. Thuis klaargemaakt, in alufolie ingepakt en na een stevige reis in het gehuurde appartement opwarmen. Heerlijk!

Voor 4 personen (dat is teveel, maar de volgende dag is het nóg lekkerder)
  • 1 ongesneden, niet al te groot vloerbrood
  • 400 gram rundergehakt
  • 2 gesnipperde uien
  • 2 tenen knoflook, geperst
  • 1 eetlepel thijm
  • bouillonpoeder of juspoeder (hoewel dat laatste moeilijk zonder smaakversterkers of ander spul te vinden is)
  • 3 eetlepers grove mosterd
  • 100 gram geraspte kaas
  • 400 gram diepvries spinazie (bio, AH)

Snijd voorzichtig een kap uit het brood en hol het hele brood uit. Scheur het brood in kleine stukjes en bewaar dit alles. Zorg dat je dicht bij de korst komt, maar houd hem wel heel.

Bak het gehakt en de ui bruin en gaar, en voeg de knoflook en thijm toe. Breng het op smaak met zout en peper of met bouillon/juspoeder en voeg de mosterd toe. Voeg ook de spinazie toe (de bio van de AH is niet zo nat, maar andere spinazie kun je beter even ontdooien en uit laten lekken).

Roer tot slot de kaas en het broodkruim erdoorheen, breng op smaak en warm goed door. Schep alles in het brood (stampen maar, het past heus!) en pak dit in in alufolie.

Als je het direct op wilt eten kun je het een half uurtje in de oven doen, de laatste 10 minuten zonder folie. Als je het ergens mee naartoe neemt, dan moet het vrij lang in de oven, zeker een uur of anderhalf. Ook dan kan het de laatste paar minuten zonder folie.

Serveer met versgevallen sneeuw, één enthousiaste boerderijhond en de eetlust van 700 kilometer rijden.

Erbij is een donker biertje lekker, van vrij licht (Palm. Koninck) tot een zware abdij (Westmalle, Chimay Blauw, Rochefort 8)

zondag 23 oktober 2011

Risotto met flespompoen en weizenbier

Voor 4 personen:
  • 200 gram 3 kleurenrijst (natuurwinkel)
  • 200 gram flespompoen, schoongemaakt of geschild, ontpit en in dobbelsteentjes van 1cm
  • 1 ui, gesnipperd
  • 2 tenen knoflook, fijngehakt
  • 1 spaanse peper, fijngehakt
  • 200ml fris, niet te hoppig bier (bijvoorbeeld Weizen van Maallust)
  • peper
  • zout
  • 30 gram geraspte Parmezaanse kaas
  • groentebouillon
  • peterselie


Fruit de ui, knoflook en peper voeg de pompoen toe. Bak kort en doe daarna de rijst erbij in. Bak deze tot hij lichtjes glazig wordt en voeg daarna het bier toe. Breng het geheel aan het pruttelen en voeg steeds wat groente- of kippenbouillon toe tot de rijst de juiste gaarheid heeft bereikt. Onze rijst had een kooktijd van 40 minuten, dus het duurt wel even (zeker een uur). Tussendoor geen zin om te roeren? Dan kun je wel smokkelen door even wat meer vloeistof in één keer toe te voegen.

Wanneer de rijst gaar is (let op; de 3 kleuren rijst hoor een bite te houden, maar dat zijn de velletjes aan de buitenkant, de binnenkant moet gaar zijn) kun je de parmezaanse kaas toevoegen en de peterselie erdoor doen. De risotto niet te papperig zijn. zich over het bord verspreiden maar niet te snel, en er mag geen vocht uit lopen; als dit alles klopt dan is het prima.

Even doorwarmen en en serveren met nog wat geraspte Parmezaanse kaas, een stuk brood en natuurlijk een biertje. Voor erbij mag het wel een ietsje bitterder, wij gingen voor een Duits Alt bier.

dinsdag 11 oktober 2011

Karbonade met bokbier

Het weer wordt herfstig, en de bokbieren liggen (dus) weer in de winkel: hoogste tijd voor bokbier, in het glas én in het eten. Het glas hebben we grondig geregeld op het bokbierfestival ( zie hier voor de proefresultaten ) Op tafel koos ik voor in bokbier gestoofde karbonades




(Voor vier personen)
  •  4 karbonades (met bot, de onze kwamen van de bioslager in Oldenzaal)
  • 1 prei, in ringen
  • 3 uien, gesnipperd
  • 4 worteltjes. in plakjes
  • 1 flesje bokbier (ik gebruikte Nelis van de Prael maar zou nu Jopen bokbier kiezen) 
  • 1 kippenbouillonblokje (zonder smaakversterkers)
  • 4 tenen knoflook
  • 1 eetlepel thijm
  • 1 boterham dun bestreken met mosterd

Bak de karbonades bruin in wat roomboter. Wanneer de kleur mooi is, kunnen de uien erbij. Laat deze ook nog even kleuren, pas op voor aanbranden. Voeg daarna de prei en uien toe en bak kort.

Voeg het bier toe en wat water totdat alles nét onder water staat. Brokkel het bouillonblokje erdoor en laat dit oplossen. Leg de boterham erin en roer hem er (als hij uiteen valt) doorheen. Breng het geheel op het vuur aan de kook en laat het op zacht vuur enkele minuten pruttelen tot het vlees gaar is, en proef of het kookvocht goed op smaak is.

Voeg naar wens zout en peper toe en plaats de pan in de oven (150 graden). Gedurende 30 minuten kan de deksel erop blijven, ik haalde hem er daarna af. Controleer af en toe of het vlees al mooi zacht is. Bij mij kostte dit in totaal 1,5 uur in de oven.

Dien het vlees op met gekookte aardappel en, uiteraard, een bokbiertje!

Bokbierfestival 2011 - de proefresultaten

Afgelopen zondag was het bokbierfestival bij Café de Beiaard in Enschede, met zo'n 30 bieren op op tap en fles altijd weer een mooie gelegenheid om te zoeken naar je favoriete biertje van het jaar. Eigenlijk ben ik niet zo'n bokbierdrinker (want ik houd niet zo van zoet), dus vaak bevallen de buitenbeentjes mij het best. Zo ook ditjaar, met een paar uitzonderingen:

  • als 'normaal' bokbier beviel vooral Jopen mij erg goed. Vol van smaak en zoet, maar met voldoende interessante bitterheid en rogge / graansmaak.
  • de Molen Winterbock was ook erg lekker - niet te zoet, eigenlijk volgens mij een wat zwaardere, hoppige amber (8%)
  • de Emelisse Herfstbock viel ook wat buiten de stijl en deed me meer aan een porter denken, met een vleugje romigheid
  • de Ezelenbock was voor mij één van de mooiste bieren, geurig naar (gedroogd) fruit en koffie, met een mooie bitter
  • de Emelisse Imperial Bock was geweldenaar, vol, zoet, zwaar (11%) en zeer gehopt. Moet je van houden, maar dat doe ik zeker

Ons één-na-laatste rondje beviel ons niet al te best; Andechs, Bock Ros (het 'huismerk' van de Beiaard) en De Prael Nelis kwamen voorbij. Alle te zoet en te dun. Vooral van de Prael verbaasde me dit, want de dag ervoor kookte ik ermee en vond ik hem prima smaken - voor het koken zelfs wat stevig gehopt. Wellicht hebben de eerder geproefde bieren de smaakervaring dus aardig op zijn kop gezet. De laatst geproefde (Emelisse Imperial) had daar met al zijn geweld niet zo'n last van.

Alles bij elkaar hebben we een erg gezellige en smakelijke proeverij achter de rug.

dinsdag 4 oktober 2011

Blote billetjes in het gras - dierendagversie!

Op dierendag geen dieren eten? Logische keus eigenlijk wel. Mooie kans om eens wat uit te proberen - spekjes van de vegetarische slager. Eigenlijk sprak het me niet zo aan, want ik zie mezelf niet als doelgroep: het lijkt me vooral geschikt voor 'echte'  vegetariërs die toch graag weer eens vlees willen eten, en het andere uiterste; verstokte vleeseters die graag vegetarisch willen eten maar zich geen raad weten zonder een bruin gebakken stukje proteïne naast de aardappels en groenten.

Desalniettemin, enthousiast gemaakt door Dieuwertje besloot ik het toch eens te proberen. Ik kocht spekjes (4€ voor 150 gram? Daar kun je ook 'echte' spekjes van kopen, van blije biggen!) Daarnaast grote gehaktballen, die liggen nog in de koeling.

Bron: http://www.devegetarischeslager.nl/


De spekjes zijn krokant gebakken en toegevoegd aan blote billen in het gras. Tijdens het bakken viel me een sterke paprikapoederkleur en -geur op; verder rook het wel een beetje naar spekjes. De spekjes zijn snel krokant en smaken ook los best lekker; het korstje is wel wat te dun en de vulling ietsje te zacht.


Hoe dan ook: ze smaakten uitstekend in het eten, en, net als bij een spekje, verheugde ik me erop er eentje in mijn lepel vol stamppot aan te treffen. Poging 1 was dus een behoorlijk succes!

De blote billetjes in het gras waren even lekker als altijd, en lekker makkelijk;
  • 500 gram snijbonen in dunne reepjes
  • blik grote witte bonen (natuurwinkel)
  • 4 grote aardappelen
  • scheutje room
  • beetje boter
  • peper
  • zout
  • spekjes (of een equivalent!)
 Maak aardappelpuree met de aardappels, boter en room. Kook de snijbonen en verwarm de grote bonen. Bak de spekjes en roer ze met de bonen door de puree. Breng op smaak met peper en, zo nodig, zout.

zaterdag 1 oktober 2011

Gerookte entrecôte van de barbecue


Foto: @DonDez

Eindelijk een weekend met echt mooi weer, dat smeekt om een barbecue. Jawel, in oktober! Op de fiets naar de boederijwinkel de Veldmaat voor een mooie, dikke lap limousin. Het werd een reusachtige entrecote, mooi aan één stuk. De dames lagen ons tevreden herkauwend aan te kijken toen we wegfietsten, we hebben ze maar niet verteld wat er in de fietstas zat.

Voor een heerlijk stuk vlees doe je het volgende:

De entrecôte inwrijven met wat peper en zout en olijfolie. Stook ondertussen de barbecue vast goed warm. Wel een paar eetlepels rookmot in water. Pak een bol knoflook losjes in aluminiumfolie en leg deze vast op de barbecue.

Maak een lekkere kruidenboter: laat een pakje boter op kamertemperatuur komen. Vijzel 4 tenen knoflook,1 kleine espelette of spaanse peper en 10 blaadjes salie in 1 theelepel grof zeezout. Doe dit met de boter in de keukenmachine en voeg tuin kruiden naar smaak toe: een bosje bieslook (al gesnipperd), een handje lavas, wat peterselie en thijm. Laat de boter als dat nodig is weer wat afkoelen.

Leg de entrecote op de hete barbecue en gooi de rookmot op de kooltjes (niet onder het vlees). Dek de barbecue af met het deksel zodat er een mooie rooksmaak aan het vlees komt.


Wij hebben deze entrecote aan alle vier de zijden ruim vier minuten gebakken en toen nog even het vuur heet gestookt voor een mooie bruine rand rondom. Vervolgens nog 15 minuten rusten in een oven van ca 60 graden, met een flinke lik kruidenboter erop. Dit resulteerde een prachtige 'bleu tiède' stukje vlees: warm van binnen maar wel rood. De Nederlandse term 'lauw blauw' of 'lauw rauw' klinkt dan toch weer een stuk minder smakelijk.

Foto: @DonDez


Zoals we gewend zijn was het weer een fantastisch lekker stuk vlees, met een mooie smaak en textuur. De rooksmaak en kruidenboter deden het er prima bij, en met een tomaten-broodsalade was ook aan de vitamientjes gedacht.

We dronken er een Val Dieu Brune bij, die met zijn vrij zoete, zachte smaak mooi bij het vlees aansloot.