TREK - Lekker eten en beestjes in je bier.

Twente staat soms een beetje bekend als nuchtere uithoek waar de kat uitgebreid uit de boom gekeken wordt. Van de opkomst van hippe baarden en opnieuw begonnen ex-bankiers met ambachtelijke scharrelsalades, houtovenpizza's en slow-cooked gehaktballen is hier dus ook nog weinig te merken. Maar dit weekend is dat even anders, want in het volkspark vindt het Food Truck Festival TREK plaats. Dat slaan we dus mooi niet over!

5 juni gaat de boeken in als een tropische dag, en dat is goed te merken als je het terrein oploopt - (na controle van de rugzak - want je mag géén eigen drank meenemen). In een ruime en gezellige opstelling staan de vrolijke caravans, tentjes en campertjes met ditto inwoners, zij het met soms aardig rode koppen van de temperatuur. De poffertjesman lijkt het zwaar te hebben, maar ook die heeft volgens eigen zeggen naar zijn zin. Overal klinkt muziek en de lucht is gevuld met veelbelovende grillgeuren.

Maar eerst eens een lekker biertje. Dat blijkt een fikse tegenvaller; ondanks dat alle gehaktballen met de hand gedraaid zijn, de frietjes bio en handgesneden en alle koffie versgemalen blijkt al het bier van, jawel, Grolsch. Geen leuke kleine brouwerijtjes dus - en dat valt wel even tegen. Nu pas snap ik waarom ik geen eigen bier mee mocht nemen. Het verkrijgbare speciaalbier beperkt zicht tot meibok en Weizen van Grolsch, en ook Grimbergen (ook door Grolsch verzorgd) is een optie. En dan is er niet eens gewone Grolsch pils, maar wordt hier duidelijk het hippere (en volgens mij minder lekkere) Kornuit op de kaart gezet. Nou ja, op naar het eten dan maar.

Erg lekkere kaas-pastinaak en garnaal-venkelkroketten!

Het eten lijkt allemaal prima in orde - we hebben natuurlijk lang niet alles geprobeerd, dat is niet alleen teveel maar zou ook behoorlijk in de papieren gaan lopen. De prijzen zijn behoorlijk hoog, zeker als je veel wilt proberen, maar de porties zijn dan ook in de meeste gevallen vrij fors. 8€ voor een kleine pizza en 3€ voor een kroket waren de uitschieters, maar beiden waren dan wel weer heel erg lekker. Vrijwel iedereen is trots op wat hij of zij levert en staat met zichtbaar plezier achter de bar, balie of barbecue.

Veruit het leukste is voor mij de insectenbus "Microbar" - de enige plek waar ik niet gewoon een erg lekkere versie eet van iets dat ik ken, maar waar ik echt iets nieuws kan proberen. De krekel op een stokje is een mooie instapper, en we proberen dus ook snel wat andere gerechtjes; vooral de Bhel Puri was superlekker. In dit Indiase gerecht met tomaat,rode ui, koriander, kruiden en gepofte rijst vormen de insecten een lekkere aanvulling, maar om ze ook nog even 'echt' te proeven eten we ook nog een bakje met alleen geroosterde beestjes.

De meelwormen doen me denken aan geroosterde garnalen, en dan vooral de smaak van de schilletjes. De krekeltjes smaken een beetje naar cashew. Alles bij elkaar een typische, vlezige smaak. Als 'vleesvervanger' zit ik er niet op te wachten - dan eet ik liever af en toe vegetarisch - maar ze smaken van zichzelf oprecht lekker. En dan wordt het wel weer interessant.

We sluiten de avond af met een rondje over het gezellig roezemoezende terrein in iets afnemende hitte, en mogen de plastic Grolsch glazen mee naar huis nemen. Nou ja, misschien fijn voor op de camping. Hoe dan ook; dit weekend kun je in het Volkspark dus even doen alsof je in Amsterdam woont. En dat is best leuk voor een import-Tukker. Let wel op dat je geen beestjes in je bier krijgt...

Bekijk meer foto's op Facebook

Bierbostelflämmeküche

Bostel? Ja, bostel. Als je zelf bier brouwt dan heb je dat regelmatig over. Bier maak je met mout, en mout maak je weer van granen - meestal gerst. Voor het brouwen schroot je de mout (je maalt het grof en houdt vliesjes redelijk intact) en na het brouwen houd je de restjes over - de suiker is er dan uit, want dat zit in het bier, dus je houdt vooral textuur en smaak over. Prima varkensvoer, maar Tukkers hebben kennelijk moeilijk etende roze stopcontacten, want ik ben het tot nu toe nog niet kwijtgeraakt aan een varkenshouder.

Vandaag heb ik een hopelijk lekker hoppige IPA gebrouwen, en Twitter-oproepen ten spijt had ik bostel over. Dan zelf maar wat mee doen dus. Het kan in brood, maar daar kwamen we niet aan toe - het is in pizza's en flämmeküche verdwenen. Kan dat dan? Ja hoor. Het was zelfs erg lekker. Iets meer smaak, en extra vezels. Normaal eten we er twee de man, maar nu gaven we ons na anderhalf stuks gewonnen. En uiteraard zijn ze gebakken in de Ferrari pizza-oven...

Crème fraiche, ui, spek en Cheddar

Bierbostelflämmeküche (3 à 4 personen)

• 300 gram bostel, fijngemalen in de keukenmachine
• 400 gram tarwebloem
• 125ml stevig donker bier (bijv. Westmalle dubbel)
• 7 gram gist
• theelepel suiker
• 75 ml (olijf)olie
• 4 gram zout
• 6 gram gluten

Warm eventueel het bier op tot kamertemperatuur en los er de gist en suiker in op. Kneed dan de droge ingrediënten goed door en voeg de natte ingrediënten inclusief het bier met de gist toe. Kneed door tot een elastisch deeg ontstaat en laat rijzen op een warme plek tot verdubbeld in volume, onder een vochtige (gebruik warm water!) theedoek.

Verdeel het deeg in vier à vijf delen en maak er bolletjes van. Rol uit, bebloem en beleg naar wens. Voor een flämmeküche met crème fraiche, spek en ui, eventueel wat kaas. Bak in een gloeiend hete oven op een pizzasteen tot de bodem gaar is, dat varieert afhankelijk van de temperatuur tussen de 7 en 20 minuten.

Erbij drink je uiteraard een lekkere dubbel.

Tomaat, lamsworst, puntpaprika en ui

Tomaat, crème fraiche, spek, lamsworst, puntpaprika en ui

Lauw en rauw

Sommige dingen moet je niet teveel verhitten - ze worden dan bitter (andijvie) of slap (rucola). In sommige gevallen ben je gewoon een heerlijk ingrediënt om zeep aan het helpen, bijvoorbeeld bij rauwe ham of gerookte zalm. Om die zaken toch warm te eten moet je voorzichtig zijn, maar dan is het resultaat er ook naar.

Stamppot rauwe andijvie bijvoorbeeld - een heerlijke kraak met romige puree. Een spekje erdoor, en wat mij betreft slaan we die hele zomer over (gek genoeg is de andijvie dan wél in het seizoen, als ons groentepakket daarvoor een goede aanwijzing is). De gesneden andijvie spoel ik altijd de laatste keer met warm water, dan wordt je stamppot niet te koud, maar blijft je andijvie wel mooi rauw. Ook een stamppotje rucola is heerlijk - een ringetje rode ui erdoor en genieten.

Pas onlangs realiseerde ik me dat die Nederlandse gang van zaken zo is over te zetten naar de Italiaanse keuken, meer specifiek: op pizza's. Een beetje laat, want ik eet al jaren met plezier een pizza di Parma, waarbij de ham pas ná de oven op de pizza wordt gelegd. Maar nu heb ik het truukje door. En de mogelijkheden zijn eindeloos:

• tomaat, venkel en dille, achteraf gerookte zalm
• tomaat, ui en (venkel)salami, achteraf rode radicchio
• tomaat en ui, daarna rauwe ham en rucola
• crème fraîche, spekjes en emmentaler, achteraf reepjes Romaine sla
• tomaat, ui, ansjovis en dunne slierten groene asperge, achteraf rosbief
• tomaat, ansjovis, achteraf veel basilicum en gescheurde, goede (buffel)mozzarella

Vanavond aten wij  een pizza die mooi in dit rijtje paste: bedek de bodem (zie recept) dun met tomatenpassata met organo, tijm en geperste knoflook. Verdeel hierover héél dun (2-3mm) gesneden en eventueel kort voorgebakken courgetteplakjes. Hierna 5 gesnipperde ansjovisjes, wat uienringetjes en kappertjes. Doe er wat kaas over (naar mijn mening zeker niet teveel) en bak de pizza in een loeihete oven - bij voorkeur op een pizzasteen of natuurlijk in een Ferrari-oven.

Als de pizza gaar is, verdeel je er reepjes gesneden radicchio over, gul besprenkeld met een goede olijfolie. Smullen!

Ferrari Pizza's, deel 2

Vooruit, dan direct nog maar een avondje pizza. Morgen eten we gezonder hoop ik (al zijn deze een stuk minder zout en vet dan die van Mario om de hoek, of uit de diepvries, en natuurlijk in elk geval een stuk lekkerder!). Het recept voor het deeg vind je in deel 1, dit keer dus vooral foto's.

Klep dicht en 5-7 minuutjes wachten

De Flämmeküche in voorbereiding op de handige plankjes.

Flämmeküche - Bodem voor Parma/rucola
Ansjovis/pesto - blauwschimmelkaas / champignons

Tomaten, ui, Parmaham, rucola & olijfolie

Flämmeküche: crème fraiche, ementhaler, spek, ui

Tomaten, ui, Bleu d'Auvernge en champignons

Tomaten, kaas, ansjovis, kappertjes (en later rucola)

Ervaringen met een Ferrari

Nee, helaas, niet met een Testarossa, maar ook leuk: met een G3 Ferrari Pizza-oven. Een 'draagbaar' apparaat dat, in tegenstelling tot de echte oven wél in staat is 450 graden Celcius te bereiken:



Al een tijd geleden las ik een stukje van Wouter Klootwijk over het apparaat, maar toen besloot ik dat hij te duur of te groot was. Kennelijk heb ik in de tussentijd gespaard, want toen ik het apparaat deze keer tegenkwam voor ca 130 € vond ik de prijs eigenlijk best redelijk (ruimte hebben we er eigenlijk nog steeds niet voor). Italiewinkel had vriendelijke informatie, maar helaas geen voorraad. Alternate daarentegen was wel bereid om mij, tegen betaling van 119,- € een exemplaar op te sturen.

Uit de compleet onoverzichtelijke DHL statusinformatie komt geloof ik naar voren dat dit apparaat vanuit Duitsland naar mij toe is gekomen, maar dat durf ik niet met zekerheid te zeggen. Hoe dan ook, vanmiddag stond er een grote gele bus met een grote rode doos voor de deur. Een uurtje later viel de enige e-mail met statusinformatie van DHL in het postvak: "Delivered". En bedankt.

Op basis van het recept in de handleiding viel een goed pizzadeeg te bereiden: 300 gram typo 00 bloem mengen met  een snuf zout. Vervolgens 14 gram droge gist oplossen in 200ml handwarm water en een eetlepel suiker.  Laat dit even staan, en meng het vervolgens door de bloem. Kneed het met de hand (of neem ook hiervoor een apparaat, twee maal raden wat mijn voorkeur was). Maak er een bol van en plaats in een bebloemde bak. Verwarm de oven tot ca 35 graden en laat hierin het deeg rijzen tot dubbel volume.

Kneed er vervolgens een scheut olijfolie door, eventueel nog wat bloem en verdeel in 4 porties. Maak hier steeds een bolletje van en leg terug in de oven om weer enkele minuten te rijzen.

In de tussentijd liet ik de Ferrari warmdraaien. Toen die op temperatuur was kneedde ik op zeer on-Italiaanse wijze een bolletje uit tot een pizzabodem en belegde die met mozzarella, ui, courgette, kaas en meer lekkers, maar vooral; van alles heel weinig.


Na 7 minuten in het wonderlijke apparaat was de pizza klaar. De mozzarella is dusdanig nat dat ook deze oven hier wel wat uitdaging mee had, maar toch was het resultaat vele malen beter dan wanneer het uit een normale oven komt. Allereerst was de pizzabodem onderaan superkrokant, daarnaast was ook de vulling bovenop mooi gekleurd.

Tomaat, Emmentaler, Mozzarella, Courgette, Kappertjes en Pesto

De overige pizza's, en ook de pizza bianco aan het einde, waren allemaal erg lekker.

Tomaat, Ansjovis, Kappertjes en Emmentaler

Pizza Bianco (Olijfolie, knoflook en zeezout)

Kortom: een absolute aanrader, voor mensen die geen problemen hebben met een keuken vol bloem en een knalrood apparaat in de keuken. Zoals Italiewinkel mij uitlegde, is de door mij gekocht Delizia het model dat ontworpen is in Italië maar gemaakt in China, de duurdere modelllen zijn ook gefabriceerd in Italië en zijn volgens hen in alle opzichten net even wat degelijker. In deze versie is inderdaad wat Chinees oog-voor-detail-gebrek te zien, bijvoorbeeld in scheef gestanste gaatjes langs de rand. Of die echte pizzabakkers dat beter kunnen weet ik natuurlijk niet, in elk geval ben ik er bijzonder tevreden mee!