vrijdag 3 december 2010

Boerenkool met gehaktballetjes in Corsendonk Jus


2 uien
1 teentje knoflook
Peper
1 goed runderbouillonblokje
1 flesje corsendonk bruin (33cl) (Nu bij de Lidl te koop)
12 gehaktballetjes (300 gram rundergehakt, paneermeel en 3 gram selleriezout)
paar plakjes ontbijtspek in stukjes of spekreepjes
1 eetlepel grove mosterd
handje kleine kastanjechampignons of grote champignon in stukjes
maizena

Bak de gehaktballetjes met het spek in water boter of olie bruin. Voeg de uien toe en kleur deze, eventueel met een heel klein beetje suiker (de corsendonk is niet heel zoet, als je een zoetere dubbel gebruikt dan is suiker zeker niet nodig.).

Voeg de overige ingrediënten toe behalve de maizena. Laat een 20 minuutjes pruttelen,
Maak ondertussen de boerenkoolstamppot (naar eigen recept, of kook 600 gram boerenkool en 750gram aardappelen apart, beiden in zout water gaar. Stamp de aardappelen met wat melk en boter en stamp de goed uitgelekte boerenkool erdoor).

Als de jus nog wat dun is kan deze worden ingedikt met wat maizena. Serveer de boerenkool met de balletjes en de jus, deze hoeveelheid is genoeg voor 4 kleine of, met dit weer waarschijnlijker, 3 grote eters. Serveer er uiteraard een Corsendonk donker bij!

Kerrie-pompoensoep

Koken met kerrie, gember, ui en bouillon en dan pureren; "daar maak je een baksteen nog lekker mee" werd mij al eens verweten. Dat klopt!

Vandaar deze pompoensoep, want van de textuur van pompoen word ik niet zo enthousiast, maar de zoetige smaak is hiervoor prima.

  • 2 uien
  • 1 pompoentje, ontpit en in grove stukken (totaal netto 500 gram)
  • 2 goede kippenbouillonblokjes
  • eetlepel kerriepoeder (toko)
  • theelepel cayennepeper
  • scheutje gembersiroop
  • eventueel bij het opdienen: een scheutje slagroom
Snipper de uien en bak ze glazig met het kerriepoeder en de cayennepeper.
Voeg de stukken pompoen toe en 500ml water, gevolgd door de bouillonblokjes.
Kook het geheel tot de pompoen gaar is, zo'n 15 minuten afhankelijk van hoe grof je de pompoen gesneden hebt. Pureer met de staafmixer of een passeerzeef en voeg de gembersiroop toe; doe dit naar smaak. Pas op; teveel maakt zoet weeiig, en dat is niet de bedoeling.

Opdienen met wat verse koriander en eventueel een scheutje slagroom.

zondag 28 november 2010

De ultieme chocolademelk

Is Chocomel de enige echte? Misschien, maar deze is echt lekkerder. Voor de ultieme chocolademelk meng je:

600ml halvolle melk
100 gram extra pure chocolade (70% cacao) in kleine stukjes
50 gram suiker
25 gram cacaopoeder

Doe alles in een pannetje en warm rustig roerend op, let op aanbranden.
Als het net kookt nog even goed doorroeren. Als je ervan houdt kun je er
nog even de staafmixer inzetten voor een mooie schuimlaag.

Deze hoeveelheid geeft je 3 koppen met een supermachtige, volle chocoladesmaak.

Adresjes in Twente

Werk in uitvoering (er komt nog meer bij, en betere pictogrammetjes): mijn favoriete lokale adresjes voor streek- of gewoon kwaliteitsproducten. Voor tips houd ik me natuurlijk van harte aanbevolen. Kijk af en toe eens op deze kaart!




View Adresjes in Twente in a larger map

zondag 21 november 2010

Geproefd: St Peter's Cream Stout

Gisteren gekocht bij van Erp in Groningen.

Weinig koolzuur, crème-bruin dun schuimlaagje. Gebrande mout, caramel en een vleugje laurier in de geur. Zachte, zeer volle smaak, begint vrij zoet en daarna vrij onverwacht fris, met een flinke gebrande bitterheid. Erg lekker.

St Peters Cream Stout (Fabrikant)

Ratebeer over Cream Stout van St Peters

vrijdag 19 november 2010

Toko's in Enschede


Bekijk  Toko's in Enschedein een grotere kaart

Toko "Het Oosten" ligt lekker centraal en heeft prima spullen. Vooral de gedroogde kruiden zijn in niet te grote hoeveelheden te koop.

Peter Hu is veel groter en heeft meer verse groente en vis (ook levende kreeften en vis).

Tai Wing is een gezellige, krappe toko met  heel vriendelijke eigenaren.

Wegwijs in de toko

Kom je, net als ik, regelmatig in de Toko maar weet je soms écht niet wat je er nou mee moet nemen, kijk dan eens op de Tokowijzer. Vroeger was dat lekker makkelijk één website, maar (helaas) hebben de beheerders kennelijk besloten ieder een eigen site op te zetten. Beiden tonen zo te zien het archief van de gezamenlijke informatie (en dat is véél!). Voortaan dus beide pagina's in de gaten houden voor nieuwe spannende dingen om
te proberen!

http://tokowijzer.nl/

http://www.aziatische-ingredienten.nl/


Persoonlijk kan ik tenminste aanraden een stoommandje te kopen en een paar pakjes diepvries-dimsum. 20 minuutjes stomen (let op dat de boel wel echt gaar wordt), dopen in een goede lichte sojasaus en smullen maar.

De gevorderden maken het zelf, uiteraard...

dinsdag 9 november 2010

Peper- en kruidnotenpudding

Wat gebeurt er als je peper- en kruidnoten* in één zakje doet? De pepernoten worden zo hard als de kruidnoten waren, en de kruidnoten zo taai en zacht als de pepernoten waren. Allebei niet echt lekker. Wat te doen?

Een peper- en kruidnotenpudding! Meng een ei met een glaasje melk en laat daarin één hand pepernoten en één hand kruidnoten (zoveel waren het er nu eenmaal) minstens een uur staan. Vervolgens in een warme oven (170) tot het geheel gaar is, bij ons een half uurtje. Een scheutje gembersiroop ervoorheen en klaar!



*De discussie "een kruidnoot is geen pepernoot" voer ik als ex-Randstadbewoner hier in het Oosten al jaren, redelijk tevergeefs. In elk geval:
Pepernoot: een slordige, taaie brok met vooral anijs.
Kruidnoot: een knisperig half bolletje met speculaaskruiden.

Hier wordt één en ander nog eens goed uitgelegd.

Er is dus geen enkele reden om pepernoten 'oud hollandse', 'traditionele' of 'bakkers-' pepernoten te noemen!

vrijdag 5 november 2010

Biertypenposter

Een leuk overzicht van verschillende biertypes.


(via StumbleUpon, vermoedelijke bron hier.)

zaterdag 30 oktober 2010

Geproefd: Hobgoblin

Hopgoblin van Wychwood

Een mooi helder bruin-rood bier met vrij grof, grijs-wit schuim. In de geur: caramel, chocola drop en laurier. De smaak: weinig zuur, flink zoet en flink bitter. Zowel bitter als zoet blijven lang hangen. Gebrande mout, chocola, en ietwat suikerige caramel. Leuk biertje, beetje een Engelse bokbier tegenhanger.

Op dit moment tijdelijk te koop bij de Lidl.

zondag 17 oktober 2010

Bij het bier: Bokbier en andijviestamppot

Het bier: Jopen 4-granenbok 
Het gerecht: Stamppot rauwe andijvie met bloedworst, appel en spekjes.


Heerlijk na een herfstige dag, bij een zoet-bitter bokbiertje: een hartige maaltijd die ook wat zoet (appel) en bitter (andijvie) combineert. Drink er bij voorkeur een Jopen 4-granenbok bij, daar komt de roggesmaak van de bloedworst ook nog in terug. Neem er wel bij voorkeur één uit 2009, die van dit jaar beviel ons minder dan die van vorig jaar.


Ingrediënten (2p):
  • 500 gram aardappelen (geschild, in grote stukken)
  • 2 appels (geschild, in dobbelstenen)
  • 4 niet te dikke plakken Twentse bakbloedworst
  • 100 gram biologische spekjes
  • zonnebloemolie of boter
  • vleugje cayennepeper
  • zout, peper 
  • 1 struik andijvie (in ons geval ca 200 gram)
Zet de aardappelen met ruim water op. Schil de aardappelen snijd ze in blokjes, wat citroensap erbij voor de kleur en wat cayennepeper voor een beetje bite.

Bak de spekjes uit in ruim boter of olie. Was en snijd de andijvie en giet de aardappelen af wanneer deze gaar zijn. (Giet de aardappelen over de andijvie heen af voor een lekkere warme stamppot!)

Giet het bakvet door de aardappelen en stamp tot een puree. (Dit is het moment waarop olie een gezondere keuze is). Doe ook de spekjes en de andijvie erdoor en roer goed door. Breng op smaak met zout en flink wat gemalen peper. Deksel erop en even laten staan tot ook de rest klaar is.

Bak in het restje vet de bloedworst krokant. Leg deze apart en bak de aardappelstukjes kort totdat ze warm en zijn hier en daar wat kleur hebbn gekregen. Schep ook deze door de stamppot en dien alles op met een flinke lik mosterd.

Bokbierproeverij 2010

Zondag 10 oktober vond de bokbierproeverij plaats in de Beiaard in Enschede. Inmiddels is iedereen bijgekomen van het proeven, tijd voor onze mening. We hebben met zijn vieren 12 bokbieren geproefd. Het was een bijzonder gezellige middag, en leuk te zien dat zoveel mensen toch met het proeven van speciaalbier bezig zijn!

We hebben ons beperkt tot de keuze van de tap, die uit 23 stuks bestond. Uit fles kan immers ook thuis. We kozen er 12 op basis van verwachtingen (of liever: vooroordelen). Ze staan gerangschikt van slecht naar goed, dus sla de eerste over en lees vooral het onderste gedeelte!

IJsbock (SNAB)
Niet te drinken. Zeker nadat het dood was geslagen was de vergelijking met cola compleet. Zoet, weeiig en gewoon niet lekker.Misschien heel koud wel te doen (-20?).

Bokkige theodorus (Huttenkloas)
Zoet, zoet en nog eens zoet. Niets boeiends aan te vinden eigenlijk. Dat kan beter jongens, gauw zelf brouwen!

Rode Toren Bock (De Leckere)
Een tegenvaller, want ik kan de meeste van hun bieren wel waarderen. In dit geval echter vooral boterbabbelaars. Verder een lichte gistsmaak en wat laurier.
 
Abdij Bock Steenbrugge (Palm)
Geen echte verrassing, commercieel toegangkelijk bier. Te weinig koolzuur. Hopjes en honing in de geur.

Christoffel Bok (Christoffel)
Weer dat suikersmaakje, nu met een geurtje van frambozen. Matig.

Andechs Doppelbock
Weeiig zoet. Slappe hap.

Korbinian (Weihenstephaner)
Lijkt erg op zijn Duitse collega, maar is deze zou ik nog net wel gewoon opdrinken. Zacht en behoorlijk zoet, met een vleugje roggerbrood in de geur.

Jopen 4 granenbokbier
Niet heel slecht, maar wat een tegenvaller voor wat normaal gesproken één van onze favorieten is. Dit jaar is hij behoorlijk slap! Wat is er gebeurd Jopen?

Barbar Winterbok (Lefebvre)
Ook positieve verrassingen dit jaar. Een honingbok klinkt als hét recept voor een te zoet bokje, maar deze is prima in balans. Verrassend hoppig, geurig bier.

Wildebock (De Schelde)
Ons eerste biertje, dat moeilijk te overtreffen bleek. Zacht en vol maar toch bitter. Gedroogde fruitgeuren (vijg, dadel) komen naar voren.

Ezelenbock (SNAB)
Is dit van de zelfde makers als de ijsbok? Ongelooflijk lekker bokje.Kruidig, druiven in de geur en gebrande mout en sherry in de smaak. Daar nemen we er nog eentje van!

Molen Winterbock
Zijn wij eigenlijk wel bokbierfans? Dit is haast geen bokbier meer te noemen, maar wat is dát lekker. Een volle mond hop en gebrande mout, rozijnengeur en laurier. Zeer herkenbaar De Molen, schiet aardig richting de stouts en porters qua smaak.


Bokbieren horen natuurlijk vrij zoet te zijn, maar wat mij betreft was het suikerwatergehalte dit jaar erg hoog. Van de grote commerciele partijen zijn we niet beter gewend, maar ook onder de bieren waarvan ik beter gewend ben viel me af en toe echt de smaak van puur suiker op, en die kan ik niet zo waarderen. Evengoed is het dus duidelijk mogelijk echt lekkere bieren te vinden, wat je smaak ook is.

zaterdag 9 oktober 2010

Herfstframbozen


We zijn met dit heerlijke weer even richting Oldenzaal (naar het Duvelshofke) gefietst om de laatste herfstframbozen vóór de komende nachtvorst te plukken!
Ontspannende bezigheid met heerlijk toetje als resultaat...

Fajita's

Wat te doen met een heerlijke entrecôte van de Veldmaat uit Losser?

Nou, Fajita's bijvoorbeeld!

Marinade
Marineer de entrecote (bij voorkeur een grote, dikke lap van +/- 4 cm) een flinke tijd in:
  • paar eetlepel zonnebloemolie
  • flinke snuf cayennepeper
  • eetlepel komijnzaad, geroosterd en gevijzeld
  • zout
  • peper
  • 3 tenen knoflook, gevijzeld
  • half bosje koriander, gevijzeld

Accessoires en versiersels

Maak een guacamole van:
  • 1 rijpe avocado
  • scheut limoensap
  • wat gesnipperde koriander
  • 3 gevijzelde knoflooktenen
  • peper
  • zout
Maak een salsa van
  • 3 rijpe tomaten in blokjes, ergste vocht afgieten
  • limoensap
  • wat gesnipperde koriander
  • een gesnipperde spaanse peper
  • peper
  • zout
Verwarm alvast de grillpan op laag vuur. Schraap de marinade van het vlees, en verwam dit zeer goed in een bakpan. Bak hierin de warme vulling:
  • 1 in grove stukken gesneden grote rode parika
  • 2 in grote stukken gesneden uien
  • 2 eetlepel paprikapoeder

Verwarm de inhoud van 1 blik bruine bonen.
Rasp wat goudse kaas of cheddar.
Schep een klein bakje crème fraiche in een schaaltje
Kook indien gewenst rijst.
Verwarm enkele mais- of bloemtortilla's.

Bijna klaar...

Grill het vlees tot de gewenste garing, in mijn geval rood. Laat 10 minuten rusten in de oven op +/- 50 graden (hierin kun je ook de overige warme gerechten warm houden).
Snijd het vlees in plakken, en stel je eigen tortilla samen, eventueel met naar wens nog wat pittige saus.

vrijdag 8 oktober 2010

Geproefd: Brunehaut Blond

Bier: Brunehaut Blond
Type: Blond
Alcohol: 6.5
Verkoopadres: Berendsen, Enschede
Brouwerij: Brasserie de Brunehaut
Bijzonderheden: Biologisch


Het bier is troebel goudgeel, de schuimkraag wit, fijn van structuur en stevig.
De geur is erg moeilijk te vangen, maar ik haal er appel- en perencider, een vleugje alcohol en medicijnengeur uit.
Bij de eerste slok valt vooral op dat het bier behoorlijk zoet is, maar dit valt bij verder proeven wat terug. Het bier geeft een zacht maar koolzuurrijk mondgevoel en heeft een moutige, zoete nasmaak. Licht bittertje aan het eind.

Wat mij betreft niet slecht, maar zeker geen topper. Een krappe voldoende dus: 5.5

De volledige proefnotities:

Uiterlijk:
Koolzuur: constant
Helderheid: mistig
Schuimtextuur: fijn
Schuim: Wit
Schuimkraag: Stabiel
Bierkleur: Goudgeel

Geur:
Zoetig: Gemiddeld
Fruitig: Veel
Caramel: Weinig
Gebrand: Weinig
Moutig: Veel
Hoppig: Gemiddeld
Zurig: Weinig

Geuren van appel- en perencider, stro, alcohol en lichte apotheekgeur.

Smaken
Hoofdsmaak (1-5)
Zoet: 4
Zuur: 1
Bitter: 2

Nasmaak (1-5)
Zoet: 3
Zuur: 1
Bitter: 3

Overige smaken:
Erg sterke mout/koekjessmaak.

Mondgevoel
Koolzuur: veel
Doordrinkbaarheid: weinig
Body: veel
Mondgevoel: zoet-plakkerig

dinsdag 5 oktober 2010

Pittig zout

Tijdens ons recente bezoek aan Parijs heb ik een grote tros Piments d'Espelette gekocht.Je kent ze wellicht: ze zien eruit als een veel te dikke spaanse peper of een hele dunne puntige paprika. Mooi rood, zacht pittig en erg lekker van smaak. Aangezien de Fransen alles van eigen bodem toch net even beter vinden en er dan graag meteen een AOC op plakken is dat ook hierbij het geval. De pepers komen uit Baskenland, waar ze onder de balkons hangen te drogen in plaatsjes met onuitspreekbare namen waar slechtgeschoren, grimmig kijkende mannen zich door de eeuwig vallende regen banen. (De begrijpende lezer snapt dat ons eenmalige bezoek aan de streek niet enorm goed bevallen is). Eenmaal gedroogd zijn de pepers echter vrijwel overal in Frankrijk (tegen een vrij stevige prijs) te vinden.

Mijn tros had ik in een achterafkamer gehangen om verder te drogen, zoals volgens de instructies. Ondertussen verdwenen er natuurlijk al een paar, onder andere in een "Piperade" en een Baskische kip. Zondag viel me echter op dat één of twee pepers halverwege een raar kleurverschil hadden. Opensnijden en ja hoor, schimmel. Gauw dus maar de rest opengesneden en verder laten uitgedrogen in een koele oven met de deur open. Van alle losse stukken en nog een heel pepertje heb ik vervolgens een mengsel gevijzeld. Een beetje zout helpt daarbij, maar omdat de pepers al vrij droog zijn is het niet makkelijk ze echt tot een pasta te duwen. Gelukkig is dat ook niet de bedoeling.

De pasta gemengd met een flinke portie zout. Ik wilde er graag ook serpolet (wilde tijm) in doen, maar deze bestaat vooral uit takjes. Even laten trekken in een half glaasje kokend water en ook dat bij het zout. Het geheel als dunne lag in een ovenschaal uitsmeren ook rustig laten drogen in de oven. Het resultaat ruikt (en smaakt) erg lekker, versgemalen uit de zoutmolen erg lekker op een eitje, vlees, vis, waarop eigenlijk niet?


Dat malen gaat uitstekend in een Zevro keramische kruidenmolen, als iemand nog een adres in Nederland weet om daar een extra exemplaar van te kopen dan hoor ik dat graag!

maandag 27 september 2010

"Doe mij maar een tartaartje"

Het komt wel eens voor dat ik in Frankrijk op een terras enorm zit te twijfelen. Niet over de beste keuze uit het lunchmenu (dat komt veel vaker voor), maar over een ethische kwestie. In dat geval is namelijk naast me een behoorlijk irritant Nederlands gezin neergestreken. Irritant in die zin, dat zij alles wat ze op het menu aantreffen wantrouwen en hardop twijfelen over wat ze nou eigenlijk wél lusten. Kortom, hun houding jegens de menukaart is precies tegenovergesteld aan de mijne. De twijfel slaat toe wanneer ik (meestal de moeder van het gezin) triomfantelijk hoor zeggen: "O, kijk, ze hebben een tartaartje. Dat lust ik wel. Ik hoop wel dat ze hem goed gaarbakken". Ze besluiten het erop te wagen.

Tja. Wat te doen in zo'n geval? Een beetje eetgekke Francofiel ziet het immers al aankomen: een "steak haché" is een (inderdaad nooit doorbakken, maar tenminste gébakken) tartaartje. Een "steak tartare" is misschien niet zoals volgens de legende zó onder het zadel van een Hun vandaan gerukt, maar wel rauw. Op smaak gebracht met cornichons (augurkjes, niet zoet, wel zuur), kappertjes, rauwe ui, ketchup, Worcester saus, tabasco, zout, peper, en welja, om het compleet te maken ook nog een rauwe eierdooier. Heerlijk eten, maar kies er wel een betrouwbare tent voor uit. Bij voorkeur in Parijs, dé stad van de bistro, de huidige thuishaven van de steak tartare.

Tijdens ons laatste bezoek aan die stad werden we bijgestaan door een geweldig boek met de leukste culinaire adressen van de lichtstad (later daarover meer). Via dat boek kwamen we dus ook bij één van de beste plekken terecht voor de perfecte steak tartare: Le Sévero. De chef is een ex-slager, en je komt er niet voor zijn gezellige babbel (hij is wat in zichzelf gekeerd) maar wél voor het beste vlees. In ons geval dus... jawel:

Steak tartare van Le Sévero
Een gigantische portie met het mes gesneden mals vlees, goed op smaak (en met opvallend genoeg géén cornichons). Je begrijpt meteen waarom het in Frankrijk zo normaal is een voor-, hoofd- of nagerecht te delen ("On partage"). De grootste verassing bij deze geweldige maaltijd? Dat de frietjes zo mogelijk nog lekkerder waren (vast niet in iets gezonds gebakken). En dat in Frankrijk, het thuisland van de slappe bleke minifriet.

En ingrijpen bij de bestelling van mijn landgenoten? Dat heb ik wel eens gedaan, ja. Maar ook wel eens niet...

zondag 26 september 2010

Kookcursus bij de Librije



Gisteren heb ik een erg leuke kookcursus gedaan bij Librije's Atelier in Zwolle. Ik was niet de enige voor wie dit een verjaardagscadeautje van zijn ouders was - sommige mensen boffen toch maar met hun ouders, al vermoedden we beiden ook een klein stukje eigenbelang.

De kookcursus was prima ingedeeld, een flink aantal ingrediënten (sommige al voorbereid) lagen klaar, samen met receptuur. Chef Ronald Tausch (broer van Thérèse) deed even snel voor hoe alles ongeveer moest worden bereid, waarna we in groepjes van 5 à 6 zelf aan de slag konden. Ik bevond mij in een gezellig groepje, en de vier gangen werden dus ook snel verdeeld. Enige hand- en spandiensten onderling waren af en toe wel welkom, niet alle gangen waren even veeleisend.

Ik zal het precieze menu hier niet verklappen, dat zou jammer zijn voor een eventuele lezer die binnenkort gaat, maar kan wel zeggen dat er een aantal zeer bijzondere combinaties werden gebruikt. Het is dan ook erg leuk om eens een keer met dat soort ingrediënten en professionele keukenapparatuur te kunnen werken. Enig kritiekpunt was voor mij op dat gebied de eendenborst; ik persoonlijk krijg die liever met een lekker uitgebakken vetlaagje en dat is bij het gebruik van een vacuummethode niet (of in elk geval minder) goed mogelijk. Toch is het leuk om zo'n methode eens van dichtbij mee te maken.

Het overgrote deel van de maaltijd was prima gelukt, en op de kritieke puntjes was er vaak een reserveonderdeel beschikbaar. Met zaken als stijve mousses, en sorbet en bietjes die altijd langer nodig hebben dan je denkt is dat natuurlijk een fijn idee.

Al met al een zeer gezellige, smakelijke en leerzame middag met als afscheidskadootje het inmiddels wat smoezelige zwarte schort. Een leuk kadootje, maar zoals meerdere gasten al opperden, het schept natuurlijk wel verwachtingen, zo'n schort met "Librije" erop...

Voorgerecht:
Tussengerecht
Hoofdgerecht
 Nagerecht

Zelf ook proberen? Kijk op de website van Librije's Atelier.

vrijdag 24 september 2010

Laatse biomarkt in het Ledeboerpark in Enschede

Zondag 26 september is de laatste biologische en streekproductenmarkt in het Ledeboerpark in Enschede van dit zomerseizoen!


http://www.enschede.nl/repository/06300/

Michael Jackson op Youtube!

Echt waar, sinds kort door een echte fan (Jos van den Berg) op Youtube gezet; de "Europese tour" van Michael Jackson. Dé Michael Jackson? Ja, dé Michael Jackson. De bierkenner dus, niet de zanger. Zoek op Beerhunter, of stap binnen met onderstaande aflevering (het is uiteraard wel wat oud materiaal!)

 The burgundies of Belgium

Deze tip stond overigens ook vermeld in de glossy Bier! Magazine, een aanrader voor elke bierliefhebber (en professioneler ogend dan hun website op dit moment doet).

Bier Magazine

zondag 19 september 2010

Hamlappen gestoofd in Westmalle Triple

In de foto hieronder zijn alle ingrediënten natuurlijk al te zien, maar voor het overzicht staat eronder het lijstje.
  • 300 gram hamlappen (in dit geval biologisch, evenals de meeste andere ingrediënten)
  • 2 wortels
  • 2 stengels selderii
  • hand peterselie
  • 2 uien
  • 1 stengel prei
  • 4 tenen knoflook
  • boter en eventueel wat olie om te braden
  • 1 of 2 bouillontabletjes (lekkere dus, zonder smaakversterkers maar met smaak)
  • 2 plakken ontbijtkoek, 1 ingesmeerd met appelstroop en 1 met grove mosterd
  • 1 flesje westmalle
  • peper, zout
  • serpolette of thijm
Pas op de vingers. Snijd alles in logische stukjes
De logische stukjes
Snijd de hamlappen in grote stukken. Zout en peper erop.
Bak ze bruin in boter en voeg daarna de ui toe.
Deze is voor in het eten hoor. Echt.
Als alles mooi bruin is...
Eén flesje Westmalle triple erin, de groenten en de bouillonblokjes
(begin eventueel met één en proef later voor de tweede).
Timer op, nou ja, een uur dus.
Besmeer vast de ontbijtkoek.
Na een kwartiertje de helft van de koek erin.
Kijk na nog een kwartiertje hoe dik het is, als het nog goed vloeibaar is,
dan kan de rest er ook nog bij.
Dat begint er goed uit te zien. Na het eerste uur even kijken,
heel zachtjes door laten pruttelen tot het vlees mooi zacht is.
Dat kan in totaal best 90-120 minuten duren.
Vlak voor het opdienen nog wat peterselie erdoor.
Niets vergeten? Ik geloof het zowaar niet!
Genieten maar! Gekookte aardappeltjes en uiteraard een Triple erbij.